Lion Head Mesa εκ νέου

<3 added hovers! kinda gave up on making the translations make sense so just….just don't put this into google translate LMAO…apparently seahawk translates to cruise ship and im still laughing over that. yes, i left it. yes, I will cry if ramesses hears cruise ship. don't hurt me ebony please

the king finished her sentence with his own assumption; the words he wished to hear, perhaps. rhaenyra remembered her brother's mockery of a parting gift to her, and wondered if perhaps she might use it to her advantage. gaemon, fool that he was, had proclaimed before the full court that he would support her efforts to expand the seahawk empire. he had done it knowing that rhaenyra would never find rhaegar, would never be able to produce the heirs necessary to sustain a claim. and even if she did... well, that would keep her away from the starlit shores, wouldn't it? she could raise an army, certainly, but gaemon knew her too well; she would not.
the obstacle posed by rhaegar's absence remained; her children could not be tainted by the blood of barbarians, but perhaps this king could be led to believe otherwise.
he spoke in her language then, a beautiful sound and fluent from his lips. and her decision was made.
«Λέγεται ότι ένας βασιλιάς αντανακλά τις ιδιότητες του βασιλείου του. Το Ακασίνγκο πρέπει να είναι ένα μέρος με εξαιρετικές δεξιότητες και ομορφιά,» she allowed her delight to show in her expression, accustomed to lavishing praise on nobles from her time in her father's court. but had she ever danced this ancient dance with a king before? no; the only king she had known had been her own father... and that lackwit gaemon, of course. «Οι έναστρες ακτές βρίσκονται πολύ ανατολικά, στην καρδιά του κόλπου των κοσμημάτων. Διεκδικούμε μόνο ένα μέρος του κόλπου για τον εαυτό μας, αλλά απαιτούμε πίστη από όλους όσους βρίσκονται στη γη μας. ο αδερφός μου, ο βασιλιάς gaemon, πρώτος του ονόματός του, έχει δώσει την ευλογία του για την επέκταση της δυτικής μας επιρροής με όποιον τρόπο θεωρώ κατάλληλο,»
with a humble dip of her head, she extended her deception without missing a beat. he would wonder, after all, why she had come alone for such a grand purpose. but this lie could be rooted in the truth, as with all the rest. «Έρχομαι κοντά σας ταπεινωμένος, στερημένος από τα ωραία του σταθμού μου σύμφωνα με την παράδοση όλων των επιχειρηματικών θαλάσσιων σκαφών. είναι γνωστό σε όλα τα βασίλεια που αγγίζονται από την επιρροή μας ότι ένα και μόνο θαλάσσιο θαλάσσιο σκάφος αξίζει το βάρος του σε χρυσό και δεν παίρνουμε τίποτα που δεν έχουμε κερδίσει,» she smiled. «αλλά δεν ήρθα σε εσάς χωρίς τίποτα να προσφέρω. φέρνω την υπόσχεση των δώρων και του εμπορίου, εάν το akashingo γίνει σύμμαχος των ακτών που φωτίζονται από τα αστέρια. η δική μας είναι μια πλούσια γη. στους συμμάχους μας προσφέρουμε αποξηραμένα κρέατα και βότανα, πολύτιμα πετράδια και πέτρες της θάλασσας, στρατιώτες και υπηρέτες και μαθητευόμενους. και προσφέρουμε τις δικές μας συνδέσεις. οι πρεσβευτές μας ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο και φέρνουν πίσω θησαυρούς και γνώσεις για ξένα βασίλεια. όλα αυτά θα ήταν δικά σας, αν και οι πρεσβευτές σας μπορεί να βρουν το ταξίδι κουραστικό,»